Nacionalni park Tara

Nacionalni park Tara obuhvata najveći deo masiva planine Tare i nalazi se na teritoriji opština Bajina Bašta i Užice u zapadnom delu Srbije. Radi zaštite izuzetnih prirodnih vrednosti koje poseduje, proglašena je za nacionalni park. Taru odlikuje ekološki očuvana prirodna sredina i planinski reljef sa umerenom nadmorskom visinom od 800 do 1.500 m, bogat biljni i životinjski svet. Njene blagodeti i lepote proučavali su mnogi naučnici, a među prvima bio je Josif Pančić koji je 1875. godine na Tari otkrio endemsku vrstu četinara nazvanu „Pančićeva omorika“.

Preko 75% površine Tare pokriveno je šumama među kojima su najzastupljenije mešovite šumske zajednice smrče, jele i bukve. U Nacionalnom parku Tara raste preko 1100 biljnih vrsta što čini gotovo trećinu ukupne flore u Srbiji. Dosadašnja istraživanja su zabeležila 96 vrsta lišajeva, 171 vrstu mahovine, 30 vrsta paprati, 7 vrsta golosemenica i 950 vrsta skrivenosemenica. Ni životinjski svet nije ništa manje bogat i čine ga 53 vrste sisara od kojih su najatraktivniji mrki medvedi, divokoze, 135 vrsta ptica, 138 vrsta dnevnih leptira i najugroženije vrste poput orlova i sokolova. Na području Nacionalnog parka Tara i okoline nalaze se dva nepokretna dobra koja podležu specijalnom režimu zaštite, to su manastir Rača i arheološko nalazište "Mramorje" u Perućcu.